Over draadloos internet en een lange onderbroek

Gelezen in de krant deze week:

• "Treinreizigers hebben heel wat tijd tijdens hun treinrit", zegt Piet Demeester van de universiteit van Gent, "en een van de geliefkoosde bezigheden is zich dan op het internet begeven." Momenteel beperkt het internetgebruik zich in de treinen in vele gevallen, door technische beperkingen (te lage bandbreedte), tot het bekijken van e-mails. Binnenkort hoopt men van de treinstellen een soort virtuele kantoren te maken. Experimenten met wifi worden al volop gedaan. In elke wagon hoopt men op termijn een wifi-ontvanger te plaatsen die dan via één connectiebeheerder per trein met een satelliet in verbinding staat om zo meer bandbreedte te verzekeren. En zeker ook om in tunnels de internettoegang te verzekeren wordt nog volop onderzoek gedaan.

Cool, very cool! Straks heeft de reiziger draadloos internet.

Wanneer zal de treinbestuurder eens beschikken over deftige communicatieapparatuur?

De huidige radio grond-treinverbinding werkt meer niet dan wel. Maar gelukkig hebben we de GSM toch? Ja, en op redelijk wat plaatsen langs het spoor met een slechte ontvangst.

De NMBS heeft wel geld om te investeren in draadloos internet voor de reiziger, maar voor wanneer gaat men eens investeren in nieuwe locomotieven? Of moeten we blijven rijden in de goederen met oude locomotieven genre Type 23 die ondertussen al meer dan vijftig jaar oud zijn, waar je amper kan in zitten, waar het in de winter ijskoud is, waar het langs alle kanten binnen waait, waar het zelfs binnen regent,...

Voor wanneer eens investeren in airco's in de locomotieven en stuurcabines?

Voor wanneer gaat men eens investeren in een veilig syteem ipv te werken met krokodillen en de fluit?

Wanneer gaat men iets doen aan het feit dat men zelfs geen personeel voorziet om regelmatig de kopruiten van de locomotieven of de motorstellen te reinigen?

Of ziet de toekomst er zo uit?

De reiziger in een comfortabele zetel, met airco, draadloos internet en de treinbestuurder... op een sjofel stoeltje, met een paraplu boven zijn hoofd tegen de regen, met een dikke winterjas, een lange onderbroek, een spons om van tijd tot tijd de kopruiten te reinigen, een stok om zijn ruitenwissers in gang te steken die blijven steken, en een dikke thermos hete koffie?

Niet dat ik de reiziger niks gun hé!
Maar waar zijn de prioriteiten mijnheer Haek?